Elisabetha.
In het doopboek van de parochie werden geen nakomelingen van het echtpaar
Schulpen - Lijnen aangetroffen. Wij moeten derhalve aannemen dat zij kinderloos zijn
gebleven.
8.           Henricus (zie 06-008).
9.           Theodorus (zie 06-009).
05-005
Wilhelmus (Christianus) SCHULPEN, gedoopt (RK) op 23-04-1703 te Susteren par. St. Salvator (Amelberga).
De doopgetuigen waren Wilhelmus Gradus en Joanna Nelissen. Zoon van Matthias SCHULPEN (zie 04-001) en Cornelia NELISSEN.
Gehuwd voor de kerk op 33-jarige leeftijd op 15-01-1737 te Susteren (St. Salvator (Amelberga)) met Catharina LIJNEN. Begraven op 25-05-1749 te parochie St. Salvator (Amelberga), Susteren.
De getuigen bij het huwelijk van het echtpaar Schulpen - Lijnen waren Jacobus Beckers, Leonardus Beckers en Godefridus Jessen.
In de mannelijke lijn is deze familietak uitgestorven, doordat de enige zoon uit dit huwelijk op ruim 2-jarige leeftijd overleed.
De jongste dochter Cornelia (zie kind nr. 3) huwde met een zekere Paulus, eveneens met de achternaam Schulpen, maar dan uit de familiestam B. (Zie aldaar volgnr. 06-538). Voor de kenners van de plaatselijke familieverhoudingen: zij werd de stammoeder van de familietak Schulpen waaruit diverse generaties later de in Dieteren en Susteren bekende kastelein Sef Schulpen alias "de Witte" zou voortkomen.
Uit dit huwelijk:
1.           Matthias (06-010), gedoopt (RK) op 18-10-1737 te Susteren St. Salvator (Amelberga).
De doopgetuigen waren Petrus Schulpen en Gertrudis Driessen. Begraven maart 1740 te parochie St. Salvator (Amelberga), Susteren. Hij werd slechts 2 jaar en 4 maanden oud.
2.           Maria Elisabetha (06-011), gedoopt (RK) op 26-09-1739 te Susteren par. St. Salvator (Amelberga).
De doopgetuigen waren Petrus Schulpen en Maria Voss. Overleden op 26-09-1803 te Susteren (Dieteren) op 64-jarige leeftijd. Zij werd exact 64 jaar oud.
Gehuwd voor de kerk (1) op 31-jarige leeftijd op 03-02-1771 te Susteren (St. Salvator (Amelberga)) met Gerard HORENS. Overleden vóór 1783.
Gerard Horens moet vóór 1783 overleden zijn. Maria Elisabetha Schulpen hertrouwde nl. op 19-11-1783.
De getuigen bij het huwelijk van het echtpaar Horens - Schulpen waren Joannes Theodorus Horens, Henricus Penris, Cornelia Schulpen en Elisabetha Horens.
Gerard Horens was weduwnaar toen hij met Maria Elisabetha trouwde. Het echtpaar kreeg 8 kinderen, 5 jongens en 3 meisjes. Hun oudste zoon Jan Theodor werd de overgrootvader van Willem Horens, die in Nieuwstadt werd geboren en na zijn huwelijk met Fina Schulpen (Fina oet de Koppel zie volgnr. 10-019) tot aan zijn overlijden in 1981 in Dieteren woonde. Deze Jan Theodor was ook, via zijn 2e zoon, de overgrootvader van Gerardus Horens -Meuffels uit de voormalige Molenstraat te Dieteren (geboren in Baakhoven), en via weer een andere zoon de overgrootvader van Maria Catharina Horens, (alias Mrikske), de latere echtgenote van Jan Christiaan Schulpen, (volgnr. 09-002), en zodoende de grootmoeder van schrijver dezes.
Gehuwd voor de kerk (2) op 44-jarige leeftijd op 19-11-1783 te Susteren ( St. Amelberga) met Wilhelmus SCHLANGEN.
De getuigen bij het huwelijk van het echtpaar Schlangen - Horens waren Leonardus Beckers, Maria Catharina Schlangen en Lambertus Horens.
Volgens de volkstellingslijst uit 1799 woonde Maria Elisabetha Schulpen met haar 2e echtgenoot Wilhelmus Schlangen in Baakhoven, waar zij vermoedelijk ook met haar 1e man heeft gewoond.
3.           Cornelia (06-012), gedoopt (RK) op 04-03-1742 te Susteren par. St Salvator (Amelberga). De doopgetuigen waren Schulpen Wilhelmus Christianus en Lijnen Catharina. Overleden op 17-12-1803 te Susteren (Dieteren) op 61-jarige leeftijd.
Bij de Burgelijke Stand vond de aangifte van overlijden plaats onder de datum "frimaire 25 l'an douze".
In Susteren (departement Roer) werd de Burgelijke Stand door de toenmalige Franse bezetting ingevoerd in 1798, nadat de Franse bezetting was gevolgd door de inlijving bij Frankrijk. In het grootste gedeelte van het tegenwoordige Nederland, met name in Brabant en de gebieden boven de grote rivieren, gebeurde dit pas in 1811. Zolang de Franse overheersing duurde (officieel tot 12 mei 1815) was de Franse taal de officiële ambtelijke taal. Na de Franse revolutie en de terechtstelling van hun koning Lodewijk XVI, hadden de Fransen het zelfs nodig gevonden om volledig met het verleden te breken. Er werd een

128